Categorieën
Gezondheid

Herstel van psychische problemen duurt lang

Eén van de eerste dingen die ik ontzettend graag wilde weten, was hoe lang ik zou kunnen verwachten dat ik die therapie nodig zou gaan hebben. Natuurlijk een onmogelijke vraag om te beantwoorden, ook voor mijn psycholoog tijdens onze eerste sessie. Maar zijn antwoord kan ik me nog letterlijk voor de geest halen: “Ga er maar vanuit dat je hier wel een paar maanden zoet mee bent.”.

Nu kan ik om mijn reactie op dat moment lachen, maar op dat moment vond ik het absoluut niet fijn om te horen. Waarschijnlijk verwachtte ik op dat moment na een paar korte sessies er wel weer bovenop te zijn en gewoon lekker verder te kunnen gaan met waar ik mee bezig was. De waarheid was echter anders. Het zou inderdaad maanden gaan duren en sterker nog, ik ben nog steeds onder behandeling op dit moment.

Als je mij gezegd had voor ik begon met deze therapie, dat ik na maanden en vele sessies met mijn psycholoog dit alleen maar fijn zou vinden, had ik je voor gek verklaard. Toen ik begon met therapie wist ik niet wat ik kon verwachten, wilde ik alles graag ‘onder controle’ houden en meteen weten waar ik aan toe was. Na een paar maanden ben ik gaan merken wat de therapie echt voor me doet en geeft me dit ook heel veel handvatten om zelf mee aan de slag te gaan.

Categorieën
Leven

Ik had het opgegeven: gedachten waarom ik er niet meer wilde zijn…

Er staat een grote olifant in de kamer, elke keer als ik praat of schrijf over mentale gezondheid. Iets wat ik ontzettend lang als een heel groot geheim bij me gedragen heb. Waar ik eigenlijk al zo lang over wil schrijven, maar nooit de juiste woorden voor heb kunnen vinden. Waar ik me ook lange tijd voor heb geschaamd, het heb proberen weg te stoppen. Het misschien zelfs wel heb proberen te vergeten. Maar vergeten ga ik het nooit meer doen.

Ik heb een aantal jaar geleden op het punt gestaan om zelfmoord te plegen. Alles was voorbereid, de manier waarop ik het zou gaan doen, mijn afscheidsbrief lag klaar. Na een aantal keren met het idee geflirt te hebben, al vaker gedacht dat ik het zou gaan doen, was daar dan het moment waarop het zou gaan gebeuren. Niemand thuis, ik was ervan overtuigd dat ik geen andere uitweg meer zag en ben mijn plan gaan uitvoeren.

Op het allerlaatste moment ben ik mezelf wezenloos geschrokken, vlak voor ik daad bij woord wilde gaan voegen. Het enige wat ik nog voor me zag was het gezicht van mijn jongste. Misschien was ik er toch nog niet klaar voor. Misschien heeft mijn kleine meisje mij bewust gered. Het enige wat ik nu zeker weet, is dat haar gezichtje mij op het laatste moment gered heeft van iets wat niet alleen mijn leven, maar ook dat van haar zou verwoesten.

Categorieën
Gezondheid

Fysiek tot het gaatje, juist als je mentaal vast zit

Als er één ding is wat ik over mezelf geleerd heb in deze periode waarin ik mentaal behoorlijk vast zit, is het wel dat fysieke inspanning me heel erg goed doet. Door consequent tijd te besteden aan mijn fysieke conditie, voel ik me heel erg fit. Sterker nog, ik weet zeker dat ik op dit moment fitter ben dan ik in de afgelopen 15 jaar geweest ben. Alles gaat me op fysiek gebied makkelijker af; vooral gevoelsmatig voel ik me fitter en sterker dan ooit.

Het is niet dat ik voorheen heel erg slecht in vorm was, maar ik vond zelf dat er wel wat kilo’s af mochten en ik had nog steeds het doel om ooit een hele marathon te gaan lopen. Sinds het begin van dit jaar ben ik me een stuk bewuster van het hele proces geworden. Nu snap ik dat ik deze doelen alleen kan behalen, door consequent er aan te blijven werken.

Categorieën
Gezondheid

Soms is het zwaar om jezelf te zijn…

Helemaal voor jezelf kiezen en je eigen leven leiden. Alles aanpakken wat je niet bevalt en alleen maar positieve dingen in je leven willen. Het klinkt zo logisch en toch is het soms verdomde moeilijk. Ik heb hier hele grote stappen in ondernomen de afgelopen tijd, maar merk ook dat hoe meer stappen ik aan het nemen ben, hoe zwaarder de weg aan het worden is.

Op dit moment maak ik best wel een pittige tijd door op persoonlijk vlak. Ik zit al twee weken thuis, met een ontzettend vol hoofd en klachten die nog het meest op een burn-out lijken. Maar deze keer is er geen werkdruk (al dan niet zelf opgelegd) die hier aan de oorzaak van ligt.

Maar werkdruk is niet de enige oorzaak van een burn-out, ook al is het wel de meest voorkomende oorzaak. Ik denk ook dat het de meest geaccepteerde oorzaak van stress en overspanning is. Dat het nog steeds als iets geks gezien wordt, als je door persoonlijke problemen of ingrijpende veranderingen in je leven in een burn-out raakt.

Categorieën
Leven

Leef je leven vooruit, maar begrijp het achteruit

Zo vaak had de toekomst een verlammend effect op mij. Alles wat ik ging doen, moest in één keer echt goed. Sterker nog, het liefst perfect. Liever te veel en te vaak over dingen nadenken, dan gewoon ergens aan beginnen met de middelen die ik op dat moment had. En was ik er nog niet over uit dat ik iets echt goed kon doen? Dan bleef ik er nog langer over nadenken, keuzes uitstellen en mezelf kwellen om vooraf tot de perfecte uitkomst te komen.

Er was bij mij altijd een drang om naar perfectie te streven. Perfectie in bijvoorbeeld mijn werk, maar eigenlijk in alles. Er was geen ruimte voor fouten, ik vond zelf dat ik mij die niet kon veroorloven. Daarmee voerde ik de druk enorm hoog op voor mezelf.

Maar kun je eigenlijk alles wel vooraf weten en van alles vooraf inschatten hoe het zal gaan lopen? Zeker weten dat er niks fout kan gaan? Of het nu gaat om belangrijke projecten op je werk, of een grote keuze in je leven. Een deel van de toekomst zal altijd onbekend zijn, kan onverwachte wendingen jouw kant op sturen, of er zijn factoren waar je vooraf onmogelijk rekening mee kunt houden. Maar je moet wel vooruitgang blijven boeken.

Categorieën
Gezondheid

Het gaat niet altijd goed met iedereen

Het viel me eigenlijk meteen op toen ik weer begon te schrijven over mentale gezondheid. Veel van de reacties die ik heb mogen ontvangen op mijn voorgaande artikelen, komen van mensen die zich zorgen lijken te maken om hoe het met me gaat. Terwijl het nu juist een stuk beter met me gaat, dan in de afgelopen jaren, toen ik er niet over schreef.

Het lijkt wel alsof het een trigger is voor mensen, om zich zorgen te gaan maken als iemand er iets over zegt. Ook al zeg je er iets positiefs over, deel je wat je over jezelf geleerd hebt, lijkt het voor de buitenwereld ineens een alarmbel af te laten gaan. Maar zolang iemand er niets over zegt, lijkt men er automatisch vanuit te gaan dat het wel goed gaat en is er over het algemeen niet direct reden tot zorgen. Terwijl de meeste mensen met mentale gezondheidsklachten, er juist relatief weinig over zullen zeggen.

Dit heeft voor mij weer eens bevestigd dat het praten over mentale gezondheid nog steeds niet zo normaal en geaccepteerd is. Dat het juist op een negatieve manier opvalt als iemand er iets over zegt, terwijl ik zo graag zou zien dat het precies andersom is. Dat het normaal gevonden wordt om er over te praten, omdat het zo’n gigantisch effect op iemand kan hebben.

Categorieën
Leven

Ik wil meer intentioneel gaan leven

Heb je wel eens het gevoel dat je leeft op de automatische piloot? Dat je dagen goed gevuld zijn, soms misschien wel iets teveel, maar dat je eigenlijk nooit tijd voor jezelf hebt? Dat je niet toe lijkt te komen aan de dingen die je voor jezelf belangrijk vindt? Dat de dagen, maanden en jaren voorbij vliegen, zonder dat je er nog grip op lijkt te hebben?

Dan lijk je misschien wel op mij. Althans, op hoe ik mijn leven tot voor kort geleden aan me voorbij zag flitsen. Mijn leven werd voor me geleefd, ik was aanwezig maar stond niet aan het roer. Elke dag leek hetzelfde, als een soort van waas. Natuurlijk waren er ook mooie momenten, maar die werden al snel overschaduwd door de waan van alle dag.

Om die cyclus te doorbreken, ben ik heel erg bewust gaan kijken naar wat ik nu eigenlijk belangrijk vind. Waar ik zelf mijn tijd aan zou willen besteden, als ik alle vrijheid had om te kiezen uit wat ik wil gaan doen, waarom en wanneer.

Categorieën
Schrijven

Hoe schrijven over mezelf mijzelf helpt

Al van kinds af aan, heb ik iets met schrijven gehad. Als ik eenmaal op stoom ben, een onderwerp in mijn hoofd heb en er een richting aan kan geven, kan ik blijven schrijven tot ik er letterlijk bij neerval. En als ik mijn publiek mag geloven, kan ik de gewenste boodschap ook nog aardig over brengen ook.

Ik heb van kinds af aan gedroomd om uiteindelijk in de positie te komen waarmee ik met mijn schrijven echt iets kan betekenen. Wat dat inhield wist ik toen nog niet, maar de klik met schrijven was er overduidelijk. Ik was dan ook één van de weinigen die echt enthousiast kon worden als er weer eens een werkstuk of een verslag voor school geschreven moest worden. Uiteindelijk heb ik hier in mijn verdere leven relatief weinig mee gedaan, maar ik ben recent weer overtuigd geraakt van wat mijn schrijven zou kunnen betekenen voor anderen. Daarom ben ik ook weer begonnen met mijn verhalen te delen, hier op deze website.

Maar het overgrote deel van alles wat ik schrijf, schrijf ik voor mezelf. De inhoud is alleen maar voor mijzelf. Die niemand kan, of mag, lezen. Waar ik alles opschrijf wat in me om gaat, van de kleinste gedachten tot de grote levensvragen. Ik schrijf nu al heel wat jaren, helemaal voor mezelf, alles op wat me bezig houdt.

Categorieën
Gezondheid

Er valt niets te winnen door jezelf te verliezen

Het heeft voor mij altijd als heel erg egoïstisch gevoeld om voor mezelf te kiezen. Het is iets waar ik van nature heel erg veel moeite mee heb. Ik ben een pleaser, ik vind mezelf en mijn eigen gevoel minder belangrijk en ik cijfer mezelf weg voor anderen. Dit maakt dat ik me meestal goed kan verplaatsen in anderen, begripvol kan zijn en er veel waarde aan hecht om anderen goed te laten voelen. Allemaal kwaliteiten die ik in mezelf waardeer.

De keerzijde van de medaille is dat ik mezelf daardoor heel erg kan verliezen, of misschien zelfs teveel verloren heb. Door mijn eigen waardes, gevoel en emoties van ondergeschikt belang te maken. Op een gegeven moment raak je helemaal afgestompt van je eigen gevoel en weet je niet meer wat belangrijk is voor jezelf. Je bent altijd alleen maar bezig om het voor anderen beter te maken, maar je raakt jezelf helemaal kwijt.

Categorieën
Gezondheid

We moeten praten over mentale gezondheid

Het is tegenwoordig normaal om ‘druk’ te zijn. Niemand lijkt tijd genoeg te hebben en het is de norm geworden om altijd maar te moeten presteren. Wat daarbij vaak vergeten wordt, is de stress en psychische druk die daarbij komt kijken. Maar ach, iedereen heeft het toch druk?

Een gevolg van al die druk en stress is dat jouw mentale gezondheid er onder kan gaan leiden. De ene persoon gaat er slechter van slapen, de ander krijgt een korter lontje. Weer een ander krijgt van de ene op de andere dag geen werk meer gedaan en raakt overspannen of krijgt zelfs een burn-out. Het licht aan het einde van de tunnel lijkt steeds verder weg…

Ik heb een aantal jaren geleden een burn-out gehad. Daar ben ik vrij open over. Het is niet iets om trots op te zijn, maar ik ga het ook niet verstoppen. In gesprekken met familie, vrienden en collega’s is het vaker ter sprake gekomen. Wat ik dan vaak te horen krijg, is dat het zo opvallend is dat ik er zo makkelijk over kan praten. En dat is eigenlijk best gek.