Heb je wel eens het gevoel dat je leeft op de automatische piloot? Dat je dagen goed gevuld zijn, soms misschien wel iets teveel, maar dat je eigenlijk nooit tijd voor jezelf hebt? Dat je niet toe lijkt te komen aan de dingen die je voor jezelf belangrijk vindt? Dat de dagen, maanden en jaren voorbij vliegen, zonder dat je er nog grip op lijkt te hebben?
Dan lijk je misschien wel op mij. Althans, op hoe ik mijn leven tot voor kort geleden aan me voorbij zag flitsen. Mijn leven werd voor me geleefd, ik was aanwezig maar stond niet aan het roer. Elke dag leek hetzelfde, als een soort van waas. Natuurlijk waren er ook mooie momenten, maar die werden al snel overschaduwd door de waan van alle dag.
Om die cyclus te doorbreken, ben ik heel erg bewust gaan kijken naar wat ik nu eigenlijk belangrijk vind. Waar ik zelf mijn tijd aan zou willen besteden, als ik alle vrijheid had om te kiezen uit wat ik wil gaan doen, waarom en wanneer.